Ne demiş Mehmet Akif Ersoy; “Artık iki yüzlü insanları sevmeye başladım, yaşadıkça yirmi yüzlü insanlar görmeye başladım.”
Birbirinin yüzüne gülüp, arkadan konuşmak kadar büyük adilik yoktur.
İki yüzlü, riyakar ve nemalanmak uğruna karakteri değişen, dostlarını satan insanlara anlam veremiyorum. Bir karakteri olmalı insanın, bir çizgisi olmalı insanın ve hiçbir kuvvet değiştirememeli. Hele para için karakterini, kişiliğini hiç satmamalı. Ama böyle düzgün insanların sayısı çok az kalmış...
Bir de şöyle bir boyutu var: İki yüzlü insanlar çok kullanışlı aslında sıkıldıkça çevir, diğer yüzüne tükür...
Herkes Haddini Bilmeli!!!
Paradan vazgeçemeyip, arkadan kuyu kazmaya çalışanlar, insanların yüzüne gülüp, farklı mekan ve ortamlarda arkasından demediğini bırakmayıp, karşılaşınca hiçbir şey dememiş, hiç birşey olmamış gibi davrananlar...
He birde şöyle birşey var kendilerini sütten çıkmış ak kaşık sanıp, yanındakilerin sağlam olduğunu düşünüp, hiçbirşeyi olmayan, hiç birşey olamayanlar var. Sanırlar karşısındaki saf halbuki karakteri onu rencide etmeye ve yaralamaya uymuyordur.
Para gelip geçicidir, ama karakteriniz bakidir.
Başkalarıyla uğraşıp, zaman kaybedeceğinize işinize bakın. Doğru, dürüst çalışıp, helal kazanç peşinde koşun.
Ben hiçbir zaman para biriktirmeye önem vermedim, her zaman insan biriktirdim. Bozuk çıkan insanları harcarım gider, geri kalan sağlam karakterli insanlar bana yeter...
Herşey para değildir, herkes birgün ebediyete intikal eder. O yüzden şimdiden öteki tarafa odun biriktirmek yerine güzel hayırlı ameller ile yolunuza devam edin...
Bir de rahmetli Levent Kırca’yı anmadan geçemeyeceğim.
Niyetimiz kimseyi kırmak değildir
Şuradakini buraya koymak değildir
Arada bir zülfü yare dokunduk
Tam yerine rast geldi manzara koyduk...
Yazılarıma yazı dizisi ile kaldığım yerden devam edeceğim...
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.